Podobno pieniądze szczęścia nie dają...

Mam ostatnio straszne dni... czuję się jakby cały świat sprzysiągł się przeciwko mnie. Ze wszystkim pod górkę. Mam zły humor, ciągle jestem rozdrażniona i do tego wszystkiego Kot dostał jakiejś głupawki i ciągle gada jakieś głupoty, "dolewając tym samym oliwy do ognia". Mama o wszystko krzyczy, kitka szaleje po ścianach, ja tłukę słoiki, mam sklerozę i wiecznie jestem rozkojarzona. Boziu help !! Na dodatek mama Kota chyba wróci z Włoch, bo coś tam dźwignęła i będzie miała operacje. No i będzie musiała wrócić. Ojciec wymyślił, ze Kot ma z nim tam po nią jechać - tym samym nie będzie kilka dni w pracy i mniej zarobi, a ciągle mu brakuje pieniędzy. Jak mnie wkurza ta jego rodzina! Nikt tam o nim nie myśli, każdy tylko o swoim zadku! A ja durna się martwię i denerwuje.

"Pieniądze szczęścia nie dają". NIE PRAWDA!! Dają i to ogromne! Ja chce być bogata, mieć dom z basenem, fajniutki samochodzik i mieć pieniądze nie tylko na to co do życia niezbędne ale tak że na przyjemności i rozrywki! ... No dobra, trochę przesadziłam. Tak naprawdę marzy mi się kawalerka i tyle pieniędzy żeby dać radę ją utrzymać, czasem coś zjeść i od czasu do czasu kupić sobie jakiś ciuch. Nie widziałam, że kiedyś tak bardzo będę chciała się usamodzielnić. Marzę by mi się już nikt nie wtrącał w to jak często sprzątam, z kim się spotykam, dlaczego nie umyłam po sobie kubka od razu po wstawieniu go do zlewu. Ja juz duża kurcze jestem!

I właśnie dlatego, w moim przypadku pieniądze byłyby ogromnym szczęściem! Mogłabym sobie spokojnie studiować i uczyć się we własny mieszkanku, w ciszy i spokoju. A przede wszystkim skończyłyby się wieczne depresje.

Panie Boże, proszę Cię podeślij mi pudełeczko (-najlepiej bez dna) z bardzo dużą ilością pieniążków. Amen